Het verhaal van Frits Hermans, verteld door een Canadese hoogleraar, Douglas Tataryn.
http://integrallife.com/
Wat ik er interessant aan vind is de medische term die hij koppelt aan
het onvoldoende openstaan voor gevoelens: Alexithymie (uit het Griekse
λεξις en θυμος, letterlijk "zonder woorden voor emoties"). Het doet me
denken aan de redenatie van Hermans dat onze omgeving te instrumenteel
is. Een bureacratie is per definitie alexithymisch. Wat doet dit met
de functionarissen? Interessante notie, raakt aan psychologische
gerichtheid.
In een wijze lezing over mindfulness, kwam ik twee mooie quotes tegen (niels: als je de hele film gaat kijken, eerste 8 minuten is een saaie introductie, die kun je overslaan, rest is zeker de moeite waard)
Jon Kabat Zinn zegt: What we've learned in mind-body medicine in the last 30 years has profound implications for the live of instituitions, for the life of societies, for the life of governments.
Sluit mooi aan bij waar we vrijdag eindigden: als de bureaucratie alexithymisch is, hoe kun je die genezen. Zijn behandelingen uit de psychologie van toepassing op de gevoelsarme functionaris?
Op minuut 54.38 wordt de vraag gesteld of dokters meer op hun instinct moeten vertrouwen. Kabat Zinn spreekt over intuïtie. Interessant om dat korte fragment te bekijken. Hij merkt o.a. op: je moet intuitie/instinct niet per definitie vertrouwen, maar wel eren. Je moet het leren te eren, door je discernment (onderscheidingsvermogen?) te ontwikkelen. Nou ja, zie voor je zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten